you're such a Great Pretender!

Abby Rallos
“Dealing with backstabbers, there was one thing I learned. They're only powerful when you got your back turned.”

July 21, 2010 at 3:56pm

Abby Rallos

An error does not become a mistake, until you refuse to correct it.

July 29, 2010 at 4:57pm

Abby Rallos
Your worst behavior is reserved to the person who loves you most, because somehow, no matter what you do, that person will always accept YOU as YOU.

November 21, 2010 at 2:49pm

Abby Rallos
To gain something, you have to lose something else. Just make sure what you lose will be worth what you gain.

November 29, 2010 at 3:58am

Abby Rallos
"Holding anger is a poison. It eats you from the inside." - Mitch Albom

November 30, 2010 at 4:58pm

Abby Rallos
Sometimes, words hurt more than anything else can... because they last, sometimes forever.

December 13, 2010 at 5:11pm

Abby Rallos
ang yaman mo din eh noh?! nakabili ka nang sarili mong mundo wahahah :))

January 2 at 3:13pm

Abby Rallos
Goodluck sa mga mabibiktima mo pa. LOL. Godbless sa'yo. Atleast I did the right thing ;) may naiwasan na madamay. Hahaha. Phew!

January 14 at 10:26pm

At Goodluck din pala sa pag-kakalat mo ng mga kasinungalingan lol. Babush ;)

January 14 at 10:30pm

Abby Rallos
you can always forgive the people who hurt you and made you feel stupid but you will never forget what they exactly did :)

January 31

Abby Rallos
you keep me sane from the world of fakes

January 30?

---------------------------------------------------------------------------

ain't it funny, you tweaked your facebook settings para hindi namin makita mga post mo at makapagcomment? scared? afraid of revelations? avoiding confrontations & contradictions dahil baka malaman ng mga online friends mo ang totoong nangyari? sad thing is no one ever questioned who you really are as a person & your real intention sa likod ng lahat ng nangyayaring ito...

you've been hiding a secret anger for quite sometime. makikita naman sa mga wall posts mo kung bubusisiin ng maigi simula nung 2nd half last year. you started scheming against us simula ng last week ng November. it would have worked kung hindi ka namin kilala talaga & yung reputasyon mo sa'min is super linis:

it all started nung ayawan ka na ng isang taong gustung-gusto mo. na kulang na lang ipagtabuyan ka na sa lahat ng mga pinaggagagawa mo. lahat na lang ng ginawang kabutihan sa iyo minasama mo.

tingin mo ba maganda iyong pag-inom-inom mo kasama mga lalaki at ikaw ang kadalasan ang babae na inaabot ng madaling-araw o minsan inuumaga pa kasi hindi ka uuwi hanggat hindi ubos yung iniinom kahit lasing na lasing ka na? sinasabihan mo pa mga katropa mong babae ng "weak" pag tama na sa kanila yung ininom nila kasi nahihilo na. tingin mo rin ba maganda tignan yung nasuka ka sa daan habang pauwi? at gaano naman kaya kadalas ang paminsan-minsan mong pag-inom, 2-3 beses sa isang linggo? normal pa ba iyon? tingin mo rin ba safe yung pagpunta-punta mo sa computer shop ng kahit anong oras ng gabi at madaling-araw ka na maglalakad pauwi mag-isa? hindi ba naholdap ka na June last year sa paglabas-labas ng gabi pero wala ka pa rin kadala-dala?

pilit namin inintindi yung background na pinaggalinggan mo sa tulong na rin ng katropa nating kapitbahay mo: nag-aaway parents mo nung bata ka kahit sa harap mo dahil sa pinagnanakawan ng daddy mo ang mommy mo para lang ipansugal na later on nagresult sa separation nila nung nasa elementary ka pa lang. after nun mommy mo na lang ang mag-isang kumakayod para sa inyo.

at ano naman ang ginagawa mo? kasabay ng pagnanakaw ng daddy mo pansugal niya, ninanakawan mo din ang mommy mo kaya wala natitira sa kanya at kung saan-saan pang kaibigan mo nagpupunta mommy mo para tanungin kung nanlilibre ka ba sa mga kaibigan mo sa school. hindi ba once ka na rin nahuli kasama ng mga kaibigan mo nagshoplift sa Market Basket?

i talked to your best friend (that's what 'you' claimed) about your attitude problem. kasi sabi mo ako lang naman ang nakakapansin nun sa iyo. it turns out, lahat pala kami ng friends mo pare-parehas lang napupuna sa iyo. sabi nila matagal ka ng ganyan, dati pa. na nagtry na sila ilang beses para kausapin ka pero wala din nagyari, sila pa lumabas na masama at kontrabida para sa iyo. sabi nila ako na lang daw ang bahala sa iyo at baka sakali mapagbago pa kita. nag-offer pa ako sa iyo na kausapin natin sila together para malaman mo na hindi lang ako ang may problema sa iyo. anong ginawa mo nung sinabi ko sa iyo na kinausap ko sila at sinabi ko sa iyo mga napag-usapan namin? bigla ka naging cold sa kanila & umabot pa sa point na binabara-bara mo na sila at ipinapahiya sa ibang tao.

i talked to them para matulungan nila ako sa iyo. hindi ka kasi open about sa past mo & emotions mo. para malaman ko bakit ka ganyan & nagkaganyan. para din alam ko kung hanggang saang pag-iintindi at pagpapasensya ang ibibigay ko sa iyo. 

hindi ko na mabilang kung ilang beses na masinsinang pag-uusap ang ginawa natin sa loob ng mahigit isa't kalahating taon natin na pagsasama and after pa non. hindi ko na rin mabilang kung ilang beses ako umiyak sa harap mo at nagsabing hirap na hirap nako sa mga pinaggagagawa mo pero pinilit ko pa rin iniintindi. ilang sorry na ang binitawan mo sakin hanggang umabot sa point na wala ng halaga sakin ang word na yon. ni hindi mo man lamang inisip na hindi naman yon para sakin kundi para sayo naman din. ilang beses ko na sinabi ko sayo ikaw din ang magsusuffer balang-araw sa mga pinaggagagawa mo.

tinaggap kita bilang tao sa bahay namin. kain, net, yosi, tulog, nood ng tv/dvd, gigising ng hapon. yun lang ginagawa mo.ikaw na nga lang nagnenet sa pc sa bahay, pinabayaan lang din kita kasi sabi mo samin naman yun & pwede ako magnet anytime na hindi na kailangan pa lumabas. ako nagluluto habang nagyoyosi ka, nanunuod at nagnenet, nagagawa mo pang mamili ng ulam na ihahain sa iyo. nung minsan pang dinala ko na pagkain sa harap mo at sabi kong itabi mo muna laptop, tinignan mo pa ako ng masama. ni maghugas man lang ng kinainan sasabihin mong mamaya na hanggang sa uuwi ka na at iiwan mo na lang. pati pinagkainan mo before ka umuwi, itatambak mo pa sa kusina kahit mag-isa na lang yon na hindi pa hugas. yun pala ganyan ka rin kung makitambay sa ibang bahay. pag dating net agad. nagagawa mo pa paalisin sa harap ng pc yung may ari ng bahay tapos net pa rin hanggang umaga kahit tulog na sila. pati kahit nandyan yung tatay nila na bihira lang magpunta, ganon pa rin ginagawa mo. magyoyosi ka pa sa harap ng pc kahit ilang beses ka na pinuna. pati ashtray hindi mo man lang kuhanin, sa tiles mo na lang tinataktak tapos iiwan mo na lang din dun after tapos mga upos mo nasa bintana lang din iiwan mo. hindi ka man lang tablan ng hiya. titignan mo pa ng masama gaya ng ginagawa mo sakin yung pupuna sayo.

lahat yan pinalampas namin. hindi na lang namin pinansin pati mga kwento mong gawa-gawa mo lang: mga post mo na "just got home", "may problem lang internet connection namin", etc. tapos buburahin mo rin after para wala ni isa man ang makakita samin. by the way bahay mo? wala nga kayo pc kaya ka nagnenet pa sa labas e; pagpapakilala mo sa mga guildmates mo sa RAN na nurse ka at grad ka ng Perpetual, e 2 weeks ka nga lang tumagal dun tapos puro gala at inom na ginawa mo kung saan-saan. yan din reason na ginagamit mo pag nagkayayaan kayo ng guildmates mo, na may duty ka sa hospital?; pati paghiram mo ng celfone sa 'best friend' mo para magkapagpost lang ng status kung nasan ka & ano ginagawa nyo, kasi hindi naman capable yung celfone mo para gawin yun; pati kwento mo na nagpunta ka ng London dati para bisitahin ang lola mo na malapit na mamatay na sabi mo at ipinapatawag na lahat ng apo para makita nya, kwento yun ng buhay ng kapitbahay mo na si Iking na pabalik-balik lang sa London kasi nandun na yung family nya. hindi ba tinanong pa namin ng magkahiwalay sayo nasan passport mo, sabi mo sakin nasa daddy mo, sabi mo sa 'best friend' mo nawawala; yung kwento mong may kotse ka dati na regalo sayo ng daddy at lolo mo na gamit mo nung napasok sa school nung college kahit wala ka pa naman sa right age para makakuha ng lisensya;  na may motor ka dati at ibinenta na lang din kasama ng kotse mo nung nagseparate parents mo, by the way elem ka pa nung nagseparate sila at college ka na kamo nagkamotor; party every year sa bahay nyo pag birthday mo kung san invited lahat ng friends mo at pinagbabake kayo ng mommy mo ng cookies, di ba kwento din yan ng buhay ng kapitbahay mong si Loren Cole Magpantay, yung nakatira sa kanto na malaking bahay?; nung minsan pa na hinatid ka ng friend mong taga Perps, dun ka sa tapat ng bahay nila Lauren nagpahatid tapos sabi mo katulong nyo yung mommy mo kasi nakita ka nilang kinausap nya; na may ari kayo ng gasoline station kahit ang totoo e de-takal lang sa bote-bote yung paninda nyo, hindi ba business namin dati yan sa probinsya na later on binitawan din namin kasi lagi na lang nahoholdap pag madaling-araw?

remember nung sabi mong may landline kayo dati & pinacut lang yon ng mommy mo dahil sa mga long distance mo & overseas calls? that's not true, isn't it? never kayo nagkaron ng landline, nakikitawag lang kayo kila Iking. the real story: naglalaro ka ng play station sa bahay nila Iking ng maghapon, tapos gagamit ka ng landline nila at puro long distance kaya lumaki ang bill. nung sinabi ni Lola Saling sa mommy mo, nagsinungaling ka na hindi sayo yun. ang nagyari, nagmuka pa tuloy sinungaling si Lola Saling at napalayas tuloy. nung napalayas siya, inuwi mo na sa bahay nyo ang play station, may pangalan pa ni Iking yon.

lahat ng kwento mo na sinakyan na lang namin. sinakyan para lang hindi ka na mapahiya ng harap-harapan samin. tutal naman alam naman namin yung totoo. maging samin palalabasin mo pa na yan ang kwento ng buhay mo.

the truth is, ito yung mga bagay na gusto mong nasa buhay mo: pc kung san makakapagnet ka lang hanggang kailan mo gusto at walang sasaway sayo, makapag-aral tulad ng mga katropa mo kasi yung mga kasabayan mo dati nung highschool e nakikita mong unti-unti na silang nakakapagtapos, nakakpagtrabaho at kumikita na ng sarili nilang pera, nakakagimik kung san nila gusto, magkaphone ng bagong model at hindi yung celfone na isinangla lang mommy mo sa tindahan nyo at ipinagamit lang sayo hanggang sa matubos na ulit yon.

lahat na lang din ng mga bagay na unti-unti nawawala hindi na rin namin pinansin: keychain na natipuhan mo na sabi mo sa isa mong katropa sayo yun at kinuha lang nya, pero ang totoo kinuha lang nya ulit sayo nung nakita nya. siya pa pinagmuka mong magnanakaw sa kwento mo; cap na gagamitin mo sana sa grad mo nun sa culinary na short-term course mo, sabi mo pinabili mo sa daddy mo, kinuha mo lang pala sa kainuman mo na classmate mo din dun; kiniclaim mo pa na kinakarir ka ni Mark Raymond Balaquit kaya babes ang tawag nya sayo, na hinahabol-habol ka nya, e iba naman tao nakalagay na tao na karelasyon nya sa facebook nya; jacket ng kapatid ng katropa ko, nakita din ng pinsan nya sa bahay mo; jacket din na padala ng nanay nila, na muntik mo pa makuha kung hindi pa kinuha ulit sayo nung makitang suot mo, pinahuhubad mo a sa kanya; jacket mong fatigue green na sabi mo sakin na binili sayo ng daddy mo, na sabi mo naman sa 'best friend' mo is sa daddy mo at hiningi mo lang, pati yun sa kaibigan mo pala na kainuman sa westpoint na kinuha mo lang; may vodaphone ka pa kinuha kay Reena Morga; nung minsan may nakahuli pa sayo na nagkakalkal ka ng bag na hindi naman sayo nung nasa westpoint ka; bag mo na laging ginagamit na sabi mo nagswap kayo ng kapatid ng 'best friend' mo, e ang totoo hindi mo na binalik; yung mga sabon at kape na nakita ko nung dumaan ka samin na sabi mo binigay sayo nung nagpadala yung mama nila ng package, never ka naman pala binigyan, pinuslit mo lang; mga tig-bebente na nawawala sa bag ng katropa ko pag nandon ka sa kanila; pati sa mga ate may mga nawala na rin kaya todo ingat sila sa mga gamit nila pag nandon ka; nagnenet ka pa sa shop nila hanggang anong oras tapos sasabihin mong bayad ka na dun sa isang nagbabantay pag sinisingil ka na; araw-araw mong kupit sa tindahan nyo ng mga gasolina ng pangnet, inom, yosi, gala, pambili mo ng Nike shirts na binebenta ni Adrian Beltran (classmate mo nung highschool); pati 'best friend' mo nagawan mo pa pagnakawan ng 2K pang gala mo papunta Pampanga para  makasama sa guildmeet nyo ng RANmates mo; pati 500 na kinupit mo sa kapatid nya at marami pang iba na hindi ko na maalala sa ngayon sa sobra dami at hindi ko narin alam yung mga iba mo pang mga nabiktima at ng malikot mong kamay.

alam na namin lahat yan pero tinatanggap ka pa rin namin as tao sa mga pamamahay namin. dun ka pa nga sa bahay ng 'bestfriend' mo nung christmas kasi nag-away pa kayo ng mommy mo at sinabihan mo siya na "anong klaseng bahay to, paskong-pasko wala man lang handa" at nasamin ka naman after ng new year. tinanggap ka pa rin namin bilang katropa, kaibigan kahit minsan napaphiya na kami sa iba naming mga friends dahil sa mga asal mo. 

sabihin mo nga kung kelan naging tama ang pagtungga mo sa bote ng softdrinks na kahit may iinom pa iba dun, e saglit lang kumuha ng baso? nung isinama ka pa ng 'best friend' mong kumain sa Owen's kasama mga katropa nya sa school, nagdabog ka pa nung ang tagal dumating ng order mong extra rice.

ang dami sa totoo lang pag inisa-isa ko pa. mga simpleng bagay na dapat alam mo na pero kailangan pa sabihin sayo na mali ang ganon. mga bagay na dapat sa bahay nyo pa lang is alam mo na yan. mga bagay na pag pinuna namin sayo tapos ikaw pa itong galit at kami pa ang masama. mga bagay na pinupuna sayo ng mommy mo at ipapasa mo samin just to save your ass, gaya ng madumi mong room, kaya masama timpla ng mommy mo pag napunta ibang katropa mo sa bahay mo, dahil ginamit mo silang excuse sa mga kalokohan mo at mga pinagagawa sayo na hindi mo pa nagagawa dahil sa katamaran mo.

hindi ka namin pinagkakaisahan nung pilit naming sinabi sayo mga yan, nagkataon lang na pare-parehas naming lahat na nakita at napupuna sayo. hindi dahil ako ang unang nagtatama sa mali mo at sinasabi ng isa-isa sayo, ako na ang nagkalat sa kanila ng mga yan at brinainwash ko sila maging against sayo. napupuno din ang tao. may hangganan lahat ng ginagawa mo sa knila at pagtanggap sayo. gaya ng magulang mo, na sawa na sa pagpapangaral sayo at hindi ka man lang hinahanap na pag hindi ka nauwi ng ilang araw. pinag-aral ka nila, pero hindi mo pinagbuti kaya nagsawa na rin sila. hindi nila kasalanan na wala ka man lang naipon na kahit isang unit nung nakatungtong ka ng kolehiyo. kasalanan mo yon kasi puro inom lang ginawa mo at gala. hindi din kasalanan ng magulang mo na sa public school ka lang nung highschool kasi isa lang sa kanila ang nagsusumikap na mapag-aral at mapagtapos ka. hindi din kasalanan ng mommy mo na hindi ka binibigyan ng pera araw-araw gaya ng gusto mo kasi nag-iipon siya para sa inyong dalawa. hindi rin kasalanan ng magulang mo na nangungupit at nagnanakaw ka sa mommy mo at ibang tao para lang may ipangsustento ka sa mga gusto mong gawin, puntahan at mga bisyo mo. hindi rin kasalanan ng magulang mo na nagugumon ka ngayon sa marijuana at ewan pa namin kung anu-ano pa tinitira mo. ang dami mo pang inalok na tao kung gusto ba nila. hindi rin namin kasalanan kung masaya kami sa mga buhay namin ngayon. kasalanan mo yan kasi hindi ka marunong makuntento kung anong meron ka. kasalanan mo kasi hindi ka marunong magbigay ng pagpapahalaga. kasalanan mo kung bakit wala na kami tiwala sayo. kasalanan mo kasi kung anu-anong kwento ang pinag-iimbento mo & lahat ng mga sikreto namin sa buhay-buhay, pati yon pinagkakalat mo kung kani-kanino at nagtry ka pa siraan kami sa isa't isa at sa ibang tao para hindi namin mapagtagpi-tagpi ang totoo at hindi sa buhay mo. kasalanan mo na gumawa ka ng sarili mong kwento para sirain kami sa mga tao dahil gusto mo ng attention na hindi maibigay sayo ng mga magulang mo at mga kaibigan mo dahil wala ka naman din maikwento sa buhay mo dahil umiikot lang ang buhay mo sa mga lugar na natatambayan mo, napupuntahan na inuman at mga laro mo sa pc. kasalanan mong tumigil na ang buhay at utak mo sa pagkahighschool at naikukumpara ka sa mga kaedaran mo.

tignan mo ngayon ang buhay mo. wala na yung mga tao sa paligid mong tumanggap ng buong-buo sayo. wala na mga tumuring sayo na kaibigan kahit less than sa kaibigan lang ang turing mo sa kanila. wala na mga taong dati araw-araw mo nakakasama at umiintindi sayo. lahat kami inisa-isa mong sinira dahil sa pinilit namin maituwid mga baluktot mong ugali. sinubukan mo pa kami sirain sa isa't isa sa paggawa mo ng kung anu-anong kwento. sino ngayon ang kaawa-awa? padaan-daan ka na lang sa mga pinupuntahan mo dati kasama kami. pamisscall-misscall gamit ang ibang number. magdamag mo pa kami binantayan online nung Jan 16. pinalabas mo pang namatay ang lola mo sa baguio para mabantayan ng maigi ang mommy mo at alam mo na kakausapin namin. alam na rin namin na hindi mo yun lola. Bulbulin ang maiden name ng mommy mo, kelan pa naging nanay ng mommy mo si  Lola Toknay (Elena Linggayo). nagtext ka pa sa 'best friend' mo na kunyare mommy mo nagtext sa kanya. hindi na yon kailangan. alam na nya lahat ng yan sayo matagal na. at alam namin na alam din nya na wala din mangyayari. para lang alam mo, binati pa namin siya ng condolence. same thing nung sinabi mo namatay lolo mo, yon naman pala hindi mo lolo at hindi mo mga totoong pinsan sina Joy & Michael Joven. pumunta pa naman kami para makiramay. nakakahiya sa part namin na parang nagdala ka lang dun ng bisitang pinakain sa lamay, pero ano ba naman sayo yon e hindi mo naman alam yung hiya? for sure yung sinasabi mong hiniram ni Joy Joven na mp3 sayo na hindi na nya binalik sayo is baliktad din yung kwento, am i right?

natatakot lang mga katropa mo dati na sabihan ka dahil lagi ka na lang may violent reaction pag napupuna ka gaya na lang ng pagsakal mo dati sa kaon mong babae nung minsan na mapikon ka. kahit gaano ka pa inis or something sa isang tao, deserve ba nilang sakalin sa tingin mo? masisisi mo ba kung bakit sila takot sayo? lalo't nagpaduplicate ka pa ng susi ng bahay ng isa mong katropa na hindi nila alam? now tell me if there's nothing wrong with you? anong klaseng tao ka?

yes, nababasa namin mga nasa wall mo. sana lang din nabasa ng mga ibang tao lahat-lahat ng nandon para may idea din sila sa background mo before sila nagpapaniwala sayo. sana din nakita nila sa mga post mo na may gustong-gusto kang balikan pero wala nangyari kaya nagstart kang magplot na sirain yun taong yun ng unti-onti. nagtry ka pa nga pagselosin yon kaya ka gumawa ka ng dummy account, Stephen Drew Garcia, as boyfirend mo & syempre Nicki Jamin as common friend nyo kunyare. inadd mo pa sa mga accounts ng iba natin katropa para magmukang totoo. gumawa ka pa ng isa pang dummy na Janet Jiao ang name para lang umespiya saken. kala mo naman ganon ako katanga gaya mo para hindi ko malaman na sayo talaga yon.

sana lang din tumigil ka na sa pagkakalat na naging kayo ni Mary Joy Alipio nung nasa Perps ka pa at inuwi mo siya sa bahay nyo at may nangyari sa inyo. ang tigas mo rin at nasabi mo pang siya ang naghabol sayo at bigla ka na lang hinalikan dati pagpasok mo sa tambayan nyong bilyaran. pati narin si Bron na real name pala is Max Bron Binaday na sabi mong naging magMU kayo & naputol lang kasi umalis na siya papunta ibang bansa. ex pala siya ng katropa mo, na kapatid ng 'best friend' mo, na gustong-gusto mo nung sila pa at hinalikan mo pa siya nung lasing ka. binaliktad mo pa kwento na ikaw hinalikan nya. tapos kwento mo pa fininger ka nung nandon kayo sa tambayan nyong dorm, wala naman pala katotohanan ang lahat. nanjan lang pala siya sa Adelina & never umalis ng bansa. e yung naging kayo ng mahigit 1 year ni Jan Soliven na gaya ng sinasabi mo, may katotohanan kaya yon? o online lang, hindi katulad ng kiniclaim mo na dinadalaw ka dito buwan-buwan kahit taga Pampanga siya? wala pa kasi ni isa man sa mga lagi mo nakakasama dati ang nakakita sa kanya, hangang kwento lang din nila kilala.

alam namin na may lihim kang galit dati pa sa lahat samin pero hindi na lang namin pinansin. kahit may reputasyon ka ng ganyan highschool pa lang dahil sa pagnanakaw mo ng celfone ni Christine Cornejo at pambababoy ng Frienster account ni Donnacel dahil noon pa man mahilig ka na kumuha ng password ng mga tao sa accounts nila. Pati si Topher na naging kainuman natin nila Ace Ibardaloza 2 years ago nung birthday mo, ang lakas ng loob mo sabihin samin na magnanakaw siya, e mas matindi ka pa pala. hindi rin kasi namin alam na aabot ka sa point na wala ka ng kunsensya para magawa ang lahat. wala kaming gagawin, don't worry. wag kang masyado paranoid na bantayan ang mommy mo na kausapin namin at sabihin lahat ng katarantaduhan mo. mapapalampas namin lahat yan. alam mo kung bakit? kasi kahit wala kami gawin, matagal ng sira ang buhay mo. ikaw na rin ang sumira. ikaw rin ang gumawa ng sarili mong mundo. hindi na rin namin pababayaran lahat ng ninakaw mo. kung may hiya ka pang matitira sa katawan mo, sana ibalik mo ng kusa kasama ng mga bagay na hiniram mo kunyare kahit hindi ka naman nagpaalam gaya ng charger. pati sana yung nawala mong takip ng PSP nung hiniram mo. sana lang wala ka na mabiktima pang iba. sana din magising ka na sa mga masamang bisyo mo. ibang usapan na pag batas na yung nilabag mo at hindi lang basta-basta rules of friendship . wala din kami aayusin sa mga pinagkalat at pinagsasabi mo about samin kung san-san. in fact, kung nag-iisip talaga mga taong pinagkalatan mo ng kung anu-ano about samin, makikita nila yung pattern ng mga kasinungalingan mo sa ginawa mong kwento kuno ng buhay mo.

ito ang mga rason kung bakit never ako umamin sa ibang tao na naging tayo.

napapatanong na lang din ako sa sarili ko kung kahit ba minsan nung naging tayo is nagpakatotoo ka kahit isang beses man lang. 1st & only letter mo na lang sakin, kahapon ko lang nalaman, kapatid pa ng 'best friend' mo pala nagsulat, pinasulat mo at nagpretend kang ikaw nagsulat & nagtranslate sa French kahit kinopya mo lang din naman. so i guess, never ka nga talagang nagpakatotoo.

you're such a Great Pretender!

Never explain. Your friends do not need it and your enemies will never believe you anyway.

    --Elbert Hubbard

"It is the mark of an educated man to be able to entertain thoughts without accepting them."

--Aristotle

everything you said just backfired on you...

maiiisip mo rin lahat ng ito someday. we're actually hoping that it's not too late. we hope that your new found friends could pull you back from this mess. pagod na kami. we've done our best and masasabi ko lang na hindi rin namin alam kung san banda kami nakulang sayo. go back to school, it's never too late, bata ka pa naman. pag-aaralin ka pa naman siguro ng parents mo kung makita nilang may pagbabago sayo. at kung makita din namin yung pagbabagong yun sayo, matatanggap ka pa rin namin. but it would take time, sa ngayon kasi hindi namin kaya. yon nga lang, it would never be the same again.

and kung hindi ka pa rin tapos sa lahat ng plans mo against us, we're ready. i'm ready. so make your best shot. i know samin lahat, ako ang sasalo ng pinakamatindi kasi i was the only one who had the courage enough to say all these things to you at yakagin sila to do the same para ituwid ka pa rin even though naggive up na sila sa pagtatama ng mga mali mo. wala pa rin kami gagawin. wala pa rin kami babaguhin o aayusin sa mga gulong ginawa at gagawin mo pa, because hindi kami ang sinisira mo, kundi ang sarili mo.

narealize lang din namin, never na babalik ang lahat sa dati. hindi na rin babalik yung tiwala. kahit na makabalik ka pa samin, magiging ilang na rin kami. at higit sa lahat, may takot na rin kami sayo. okay na kami na wala ka now, masaya, walang iniintindi. kung desente kang tao talaga gaya ng claim mo, tumigil ka na & hayaan mo na lang kami manahimik. nakuha mo na yung sa tingin mong gusto mo, sana masaya ka na.

it's so sad some people didn't realize that you just used them as dummies for your revenge. naging dummy lang ng ganyang klase ng tao na katulad mo, to think na may mga pinag-aralan pa naman din sila, unlike you.

ngayon sabihin mo, nasaan ang kasinungalingan dyan sa lahat ng sinabi ko? kung kiniclaim mo pa rin na kasinungalingan mga yan, tignan na lang natin mga reaksyon ng mga taong ginamit mo sa mga kasinungalingan mo once mabasa nila to. harapin mo kaming lahat at kausapin, tayo ang may issue dito. hindi aabot to sa ganto kung ginawa mo na yan matagal na at hindi yung hanggang sa mga networking sites ka lang puro patama. hindi pa ito ang last kung hindi ka pa titigil. madami pa, sa dami ng kalokohan mo.

your dad's right nung sinabi nya dati sayo na "you're such a pain in my ass!".